Nieopodal ruchliwej autostrady A4, między Gliwicami a Kędzierzynem-Koźlem, wśród pozornie zwyczajnej zabudowy wsi Rudziniec, kryje się zachwycający pałac w Rudzińcu. Mury tej XIX-wiecznej rezydencji pamiętają więcej, niż mogłoby się wydawać – od rodzin szlacheckich, przez Uniwersytet Ludowy, aż po zapomniany pustostan.
Korzenie tej miejscowości sięgają średniowiecza – wieś, znana pierwotnie jako Rudno Małe, wzmiankowana była już w 1305 roku. Jednak to XIX wiek przyniósł jej największe zmiany. Gdy w 1846 roku Rudziniec przeszedł w ręce rodziny von Ruffer-Rother, jej przedstawiciele wznieśli tu reprezentacyjną rezydencję w stylu późnoklasycystycznym. Pałac ukończono przed 1860 rokiem. Niestety w 1874 roku ogień strawił niemal całą miejscowość – pałac również padł ofiarą pożaru. Zaledwie dwa lata później, odbudowany i wzbogacony o trzecią kondygnację, odzyskał dawny blask, tym razem z nutą włoskiego neorenesansu – kolumny, zdobione fryzy i monumentalne schody nadały mu nową, bardziej wyrafinowaną formę.
Po II wojnie światowej los pałacu potoczył się zgodnie ze scenariuszem wielu śląskich rezydencji – budynek został przejęty przez Skarb Państwa i stopniowo tracił swoją arystokratyczną duszę. Mieścił się w nim Uniwersytet Ludowy, a potem Szkoła Rolnicza oraz Ochotnicze Hufce Pracy. Od lat 80-tych zabytkowe wnętrza służyły szkole, a następnie ulokowano w nim bibliotekę i ośrodek pomocy społecznej. Przez dziesięciolecia pałacowe wnętrza zostały pozbawione historycznego charakteru. Zachowały się tylko fragmenty oryginalnej sztukaterii i rozległy park z pomnikowymi drzewami i stawem.
Dziś pałac w Rudzińcu nie jest dostępny dla turystów i pozostaje w rękach prywatnych. Tablica na budynku informuje o planowanym remoncie, a kamery na elewacji wskazują na to, że właściciel interesuje się losem budynku. Jaka będzie jego przyszłość? Czas pokaże.
Podoba Ci się moja twórczość?
Będzie mi miło, jak postawisz mi wirtualną kawę, która doda mi energii do działania :-)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz